CERTYFIKAT

Miasto buczy jak stara lodówka – głośno, ale przytulnie. Powietrze pachnie benzyną i odorem nocy, w oczach światła witryn, na skórze ślady obcych pocałunków i tatuaży, które już stały się częścią krajobrazu. Wszystko jest trochę przesadne: brokat, wulgaryzmy, ciuchy, przechwałki. Ale przecież przyjemność nie polega na tym, żeby wyglądać dobrze, przyjemność polega na tym, żeby w ogóle płonąć. Muzyka buja tak, jakby beton oddychał, a niebo opadło do poziomu dachów. Miłość tu nie chodzi o uczucia, ale o prędkość, ciało i papierosy, o „nie obiecuj, po prostu zostań”. Wszystko kruche, tymczasowe, ale szalenie prawdziwe. Jak noc, której nikt nie zamierzał przeżyć do rana.