Por la Raja de Tu Falda

Upalne lato dziewięćdziesiątego siódmego roku, kiedy asfalt się topił, a głowy kręciły się nie od upału, ale od mini spódniczek i tanich koncertów w barach bez nazwy. Muzyka grzmiała, struny pękały, samochody zderzały się czołowo - a wszystko to dla jednego jedynego rozcięcia materiału, które przemknęło przed oczami.

Historia brzmi śmiesznie i absurdalnie, ale zawiera w sobie całą prawdę o młodości: głupie wypadki, wieczne spóźnienia, drżące kolana i błysk pożądania, który wypala wszystko wokół. I choć lata zacierają twarze, pozostaje jeden jedyny kadr – ten, którego nie da się zapomnieć, jakkolwiek by się nie starać.