Браслеты

Utwór brzmi jak ulica, gdzie chmury wiszą nisko nad głowami, a bransoletki na nadgarstkach brzęczą głośniej niż obietnice. Jest tu mało herbaty, mało ciepła, za to wystarczająco dużo huśtawek losu, które raz po raz wyrzucają nas w górę, raz w dół. W tym cyrku - uczciwość na wyczerpaniu, nitka życia, która trzyma się ostatnich sił, i wiara, która wciąż nie pozwala upaść. Muzyka pachnie deszczem, wilgotną deską i dymem tytoniu, a w środku - uparte„żyjemy tak, jak jest”.