YAMAL

Szum w głowie jest taki, jakby miasto kręciło się z szaloną prędkością i nie zamierzało hamować. Każda chwila to jak dryf między obcymi imionami, wiadomościami i błyskami telefonów. Wokół złoto na nadgarstkach, silniki, a ktoś zawsze na linii, choć w środku już dawno na skraju zakłóceń. Blask jakby ratował przed nudą, ale pod nim słychać ten sam nerw, mieszankę pewności siebie i zmęczenia własną legendą. Wszystko wydaje się pod kontrolą: liczby rosną, dziewczyny piszą, silnik ryczy. Tylko w przerwach między zwrotkami przebija się lekki zapach dymu i uczucie, że za tym wszystkim "diabłem" kryje się chłopak, który po prostu nie potrafi się zatrzymać.