Седьмой лепесток

Są takie wieczory, kiedy nawet deszcz jakby się radował - rysował na oknie serca i strzały, ale sam nic nie czuł. A ktoś po drugiej stronie szyby rozpada się na cząsteczki tęsknoty, mierząc miłość w stopniach mżawki. Wszystko wokół pachnie wanilią i watą cukrową, tylko zamiast święta - ciągnący się posmak pustki. Zostały zdjęcia, przypadkowe trasy, różne miasta i ogólne „prawie”. Śmieszne, jak można być tak blisko i jednocześnie nie znaleźć się na żadnym wesołym obrazku. I wydaje się, że tęsknota to już diagnoza, ale ktoś przecież musi chorować za dwoje.