Carusel

Czasami życie przypomina rozmowę kwalifikacyjną, na której wszystko robisz „zgodnie z zasadami”: koszula wyprasowana, odpowiedzi pewne, nawet żart przygotowany – a na koniec znowu słyszysz uprzejme „oddzwonimy do pana/pani”. I niby to nie koniec świata, ale w środku cicho trzaska zirytowana sprężynka: „Dlaczego znowu nie dzisiaj?”. A potem nagle pojawia się prosta myśl – może to nie porażka, tylko znak. Że czas przestać udowadniać, że jest się godnym, i po prostu przypomnieć sobie, jak to jest być dzieckiem, które upada, śmieje się, wstaje i biegnie dalej. Bo świat to nie egzamin, tylko jarmark z diabelskim młynem, gdzie najważniejsze to nie wygrać, ale nie zapomnieć patrzeć w górę, kręcąc się.