Inne utwory od Roxie
Opis
Bywa, że znajome ulice nagle stają się obce. Te same ściany, te same kubki na półce – tylko powietrze inne, cięższe, jakby ktoś wyłączył dźwięk w życiu i zostawił tylko szelest deszczu. Kiedyś to wszystko nazywało się „my”, a teraz nawet zaimki rozpadają się na części, jak stara fotografia bez ramki. W piosence jest to dziwne uspokojenie, które przychodzi po burzy: już nie boli, ale jeszcze nie jest łatwo. Po prostu puszczasz, bo nie da się już dłużej trzymać. Chciałoby się, żeby deszcz wszystko zmył – słowa, obietnice, ślady na szybie. A jeśli już pamięć pozostanie, niech przynajmniej będzie dobra, bez ostrych kątów. Przecież nie każda historia musi się pięknie skończyć. Czasami wystarczy po prostu odetchnąć i pozwolić jej się skończyć. Słowa: Patrick Kumor, Roxana Węgiel, Kevin Mglej, Maria Dzięcielak, Carla Fernandes Produkcja: Hotel Torino MIX/Mastering: Hotel Torino Dystrybucja: Electronic Music Artystka: Roxana Węgiel Mglej Makijaż: Klaudia Jóźwiak. Fryzjer: Maksymilian Malarz Stylizacja: Konrad Sławiński. Reżyseria/montaż: Dawid Ziemba Producenci: Artur Strończek, Kuba Kapala, Kevin Mgley Produkcja: MIND PRODUCTIONS Oświetlenie/operator: Piotr Olejniczak Sprzęt oświetleniowy - otwarte media Zespół Roxy: Klaudia Dłużak, Bartek Łoś
Tekst i tłumaczenie piosenki
— Jeżeli wybrany język nie jest dostępny w filmie, YouTube uruchomi istniejącą ścieżkę napisów lub autogenerację (o ile jest dostępna). Wybór może również zależeć od ustawień użytkownika.
— Jeżeli wyświetlany jest komunikat Film niedostępny, odtworzenie nagrania z tekstem piosenki możliwe jest wyłącznie po otwarciu go w serwisie YouTube.