RÁPIDO

Tam, gdzie deszcz bębni o szybę, a w powietrzu unosi się zapach skóry i elektryczności, rozpoczyna się gra bez zasad. Nie o uczuciach, nie o przyszłości – o chciwości chwili, kiedy umysł schodzi na dalszy plan, ustępując miejsca ciału, które ma swoje argumenty. Wszystko jest gorące, lepkie, bez obietnic – jak nocny taniec, w którym ruchy mówią głośniej niż słowa.

I wydaje się, że wszystko jest jasne: nikt nikomu nic nie jest winien. Ale między żartem o„raz w tygodniu” a oddechem w ciemności pojawia się coś nieplanowanego – iskra, która sprawia, że nawet najbardziej jawny grzech staje się nieco ludzki.