te imaginas?

Gęste powietrze, nasycone winem i elektrycznością. Wydaje się, że ściany topnieją, a czas sam zaczyna oddychać w rytmie. Muzyka przylega do skóry – leniwie, z pewną zuchwałością kogoś, kto wie, że noc dopiero się zaczyna. Nie chodzi tu o słowa, ani nawet o miłość – po prostu o pragnienie, które nie ukrywa się i nie wstydzi się. Śmieje się, drażni, pozostawia ślady na szyi i w pamięci. Wszystko brzmi jak obietnica, której nikt nie zamierza dotrzymać – ponieważ już się spełniła.