Proceder

Brzmi jak uderzenie dłoni o siebie – mocne, prawdziwe. Nie ma tu miejsca na pozowanie i efektowne brzęczenie kieliszków. Tylko szczery rytm ulicy, zapach tytoniu i oddech zsynchronizowany z bitem. Każda zwrotka jest jak wymiana spojrzeń między bliskimi: ciche„trzymaj się”, wypowiedziane bez słów.

W tym klimacie tkwi siła ramienia obok. Takiego, które nie zdradzi, nie zapyta„po co”, po prostu pójdzie obok, kiedy trzeba. Ta piosenka nie jest o bohaterstwie, ale o wierności: brudnej, hałaśliwej, ale prawdziwej. I może właśnie w tym prostym„ramię w ramię” kryje się cały sens – iść naprzód, dopóki obok kroczą ci, którzy pamiętają, kim byłeś i nadal pozostają.