ROTER KNOPF

Byłoby wygodnie, gdyby życie naprawdę miało czerwony wyłącznik – nacisnąłbyś go i wszyscy, którzy chorowali na coś poważniejszego niż przeziębienie, zniknęliby bez śladu. Żadnych telefonów, zdjęć ani nagłych przypomnień w playliście. Tylko czysta kartka i spokojna głowa. Ale rzeczywistość, jak na złość, nie ma przycisków: pamięć trzyma się mocniej, niż byśmy chcieli, a serce wciąż jest przekonane, że potrafi wybierać.

W głowie kręci się film, w którym jeden bohater został wycięty, a scena i tak jest odtwarzana. Z każdą kolejną kwestią staje się coraz bardziej jasne – nie da się zapomnieć, ale można przepisać scenariusz. Zrobić go cichszym, usunąć dramatyzm, dodać trochę ironii. Bo jeśli się nad tym zastanowić, nie każda„zła” klatka jest warta usunięcia – niektóre są potrzebne, aby w końcu móc włączyć następną.