KAYKAY

Noc jak witryna sklepowa – z góry opuszczony dach, jedwabisty wiatr, a w kieszeniach brzęczą banknoty i obowiązki. Bodrum i Stambuł na jednej mapie: plażowy glamour sąsiaduje z podziemnymi interesami, na szyi lód, w oczach odwaga, w kieszeni hasła do PayPal. Muzyka brzmi równo, jak wynik na tablicy wyników, a w słowach – rachunek za cały luksus i wszystkie pomyłki; śmiech brzmi sceptycznie, jakby sukienka miała na sobie kamizelkę kuloodporną.

Tutaj każda elastyczna zmiana jest opłacana niewielkim niepokojem: policyjne światła, służbowe telefony od„chłopaków”, mijająca historia z kulami i sądem, a przy tym wszystkim - chęć pozostania młodym i nie stania się tylko wierszem w raporcie. Ironia delikatnie ogrzewa: wszystkie te ataki są jak dodatek do życia, które głośno się śmieje i cicho liczy swoje blizny. Bit podsyca rytm kroków na asfalcie – i wydaje się, że ten właśnie rytm potrafi leczyć zmęczenie lepiej niż obiecane miliony.