WALIZKI

Pachnie benzyną, pyłem z trasy i czymś ludzkim, upartym – jakby próbą nie rozpaść się podczas lotu z miasta do miasta. W bagażniku życie w skróconej wersji: para tenisówek, koszula i worek z zabawkami, bo nawet Święty Mikołaj musi pracować zgodnie z harmonogramem. Gdzieś tam, setki kilometrów stąd, cichy głos pyta, kiedy wrócisz. A w odpowiedzi – wieczne„wkrótce”, które rozciąga się w nieskończoność.

A jednak jest ktoś, dla kogo warto się budzić, nawet jeśli wczorajszy wieczór zakończył się na dnie butelki. Komu można przekazać nazwisko, jako ostatni dowód, że wciąż potrafisz czuć. Po prostu czasami miłość to nie kwiaty i zachody słońca, ale próba powstrzymania drugiej osoby od płaczu, kiedy sam ledwo stoisz na nogach.