Chamba

Są spotkania, po których cały świat jakby mruga do ciebie – jakby mówił:„Spójrz, oto zaczyna się twoja historia”. Przypadkowa ulica, znajoma twarz i nagle powietrze gęstnieje, jak przed deszczem. Wszystko staje się zbyt głośne, zbyt jasne, zbyt żywe. A serce, które zazwyczaj zachowuje spokój, zaczyna zachowywać się jak uczeń podczas przerwy – hałasuje, bije się, śmieje się bez powodu.

Miłość nie jest tu o patosie, ale o tym dziwnym uczuciu, kiedy nawet Bóg jakby wkroczył do scenariusza - tak trafnie wszystko się ułożyło. Ciepło, trochę absurdalne i z tym samym słodkim strachem, że chce się iść powoli, żeby nie spłoszyć cudu.