Alles von alleine

Życie czasami przypomina taśmę w telefonie – kręci się samo, nawet jeśli odłożysz urządzenie ekranem do dołu. Wszystko się kręci, hałasuje, pulsuje. Ktoś coś publikuje, ktoś się denerwuje, ktoś ponownie wydaje„ekspercką opinię” w komentarzach, a ktoś po prostu dodaje trochę oleju do swojego wewnętrznego koła i jedzie dalej. Bez paniki, bez wysiłku, z latte w dłoni i lekkim zmrużeniem oczu – jakby mówiąc: nie przeszkadzajcie, system działa.

Jest w tym szczególna przyjemność – pozwolić, aby wszystko toczyło się swoim biegiem. Niech internet hałasuje, sąsiedzi się kłócą, a kurs skacze – w głowie i tak rozbrzmiewa równy rytm pewności, że wszystko jakoś się ułoży. Nie dlatego, że tak chce los lub wszechświat, ale dlatego, że rytm już został uruchomiony. A jeśli puścić wodze, wszystko naprawdę idzie... samo.