SOS

Wieczór, w którym zegary tracą znaczenie, a problemy zdają się zwijać w zgrabną kulkę i odlatują za drzwi. Tutaj wszystko opiera się na fizycznym magnetyzmie: ciało staje się lekarstwem, narkotykiem i schronieniem przed zbędnymi myślami. Czasami jest to nieco brutalne, czasami niemal delikatne, ale zawsze z jednym motywem przewodnim – przyjemność jako sposób na przetrwanie.

W tej mieszance słodyczy i chuligaństwa wyczuwa się pragnienie, by chwycić chwilę zębami i nie puszczać. Żadnych obietnic na jutro, żadnych planów„na potem” – tylko uliczny romans, w którym zamiast dialogów jest żar, a zamiast filozofii – niekończący się refren pożądania.