Attack

Neon migający na czerwono i zielono, niczym sygnalizacja świetlna nastrojów, nadaje rytm ruchowi. Wydaje się, że sama noc wymaga podniesienia rąk i poddania się pulsowi - popycha do przodu, zmusza do szybszego kroku, niemal podskakując w rytm muzyki. Tutaj wszystko jest na granicy zabawy:„czerwone - stój, zielone - żyj” i nikt nie zamierza się zatrzymać.

Muzyka jest gorąca, z lekką nutką zuchwałości, gdzie parkiet zamienia się w arenę małych zwycięstw. Każdy wers jest jak mrugnięcie okiem: trochę zagadkowy, trochę wyzywający, ale przede wszystkim – wolny. I w tym zgiełku świateł, głosów i śmiechu nagle staje się jasne: oto jest, prawdziwa„teraźniejszość”, na którą czekaliśmy cały wieczór.