SIDELINE

Noc tutaj pachnie dymem i słodkim alkoholem, a muzyka jest tak samo lepka jak rozmowa„o niczym” na balkonie o świcie. Wszystko jest piękne: makijaż, światła, witryny, witraże przyciemnianych szyb, za którymi chowają się myśli. Ale za tym błyszczącym obrazkiem słychać lekką tęsknotę – serce wydaje się być całe, ale ma plamy, których nie da się już zmyć.

Każda zwrotka kołysze jak wymiana półsłów: aluzje, cienie fraz, ukryte wyznania. Chce się tańczyć i zapomnieć, ale w każdym ruchu pozostaje posmak niedopowiedzenia. Utwór jest jak noc w klubie, gdzie muzyka jest głośniejsza od uczuć, ale mimo to pojawia się jedna myśl – bardzo brakuje kogoś.