Guerrero Sin Fortuna

Czasami życie wydaje się niekończącym się treningiem przed prawdziwą bitwą, tyle że wróg jest w środku, a polem bitwy jest serce. Pomiędzy błędami a przebaczeniem, pomiędzy kieliszkiem w nocy a słońcem o świcie – rośnie coś prawdziwego: cicha siła bycia sobą, nawet jeśli zbroja jest porysowana przez czas. Nie ma tu heroizmu – tylko umiejętność podniesienia się, otarcia kurzu z duszy i podziękowania tym, którzy są blisko. Bo szczęście to nie głośne zwycięstwo, ale chwila, kiedy nad głową jest czyste niebo, a w środku w końcu cisza.