ПГТТ

Na początku wydaje się, że to zwykła historia o dacie z pajęczynami i skrzypiącymi podłogami. Ale zamiast uroczych duchów z prześcieradłem na głowie, na scenę wkracza bardzo barwna„astralna ciotka”, która najwyraźniej nie spieszy się do zaświatów. Telewizor sam się włącza, pies się wzdryga, a ektoplazma, przepraszam, podejrzanie przypomina galaretkę z lodówki.

Śmiech przebija się przez cały ten horror, bo powinno być strasznie, a wychodzi farsowa przesada. Absurdalność wycieka z każdego wersu – to bielizna nie przechodzi przez ducha, to„goście jej gości” utknęli w domu. Wychodzi z tego groteskowa farsa: straszna, zabawna, a momentami tak absurdalna, że chce się klaskać – w końcu horror, który nie straszy, a mruga okiem.