真夏の果実

Smutek nie przytłacza tutaj, ale rozlewa się cienką falą - jak letni deszcz, który zaskoczył nas w samym środku upału. Wydaje się, że czas zatrzymał się na granicy dwóch pór roku: z jednej strony dojrzewający owoc, lepki i słodki, z drugiej – zimny wiatr, który zabiera jego smak.

Słowa wirują między tęsknotą a nadzieją, między słonym posmakiem łez a mdłym wspomnieniem lata. A wszystko to brzmi nie tragicznie, ale niemal pięknie: jakby ból też mógł być ozdobą. Melodia delikatnie unosi i przenosi do półsnu, gdzie pamięć o miłości staje się tak samo wieczna jak fale, zmywające imiona napisane na piasku.