Maui Wowie

Tutaj wszystko kręci się wokół jednej prostej przyjemności – ucieczki od zgiełku i zanurzenia się w leniwym raju, gdzie słońce hojnie rozlewa światło, piasek przykleja się do stóp, a nad uchem półgłosem śpiewają hawajskie melodie. Wydawałoby się, że to zwykła historia o„wymarzonym wypoczynku”, ale z charakterystycznym dla autora żartobliwym akcentem: to przyjacielska zabawa, to fałszywy śpiew„w biegu”, to nagły śmiech zamiast patetycznej kulminacji.

W rezultacie nie jest to ucieczka gdzieś za tropiki, ale stan, w którym wszystko staje się łatwe i zabawne. Jakby na sekundę pozwolono sobie nie zachowywać powagi i po prostu się uśmiechać, nawet jeśli w tym momencie nie ma absolutnie nic do wyjaśnienia.