INNECESARIO

Na początku wydaje się, że to wszystko jest tylko brawurą: wulgarne słowa, szczere wyznania, sarkazm pod adresem Kupidyna. Ale między wierszami wyczuwalne jest coś innego – uparta czułość, która nie pasuje do maski„złego chłopca”. Brzmi to nieco zuchwale, ale w rzeczywistości jest to klasyczna historia: pragnienie zbliżenia się i jednocześnie strach przed przyznaniem, że jest to ważniejsze, niż by się chciało.

Każdy wers jest jak próba żartowania, ukrycia się za slangiem ulicznym, ale i tak wychodzi na jaw wrażliwość. Na pozór gra na pokaz, a w środku – prosta potrzeba, aby szybko odebrać telefon, aby serce biło blisko, aby nie zwlekać. I w tym chaosie„niewłaściwych” słów i gorących wyznań utwór żyje – jak szczera wymiana zdań między dwojgiem ludzi, którzy nie potrafią spokojnie rozgryźć swoich uczuć.