ОБЕЗЬЯНА

W tym chaosie istnieje pewien porządek: rytm bije jak serce pod wpływem adrenaliny, a ciało samo zamienia się w karykaturę wolności. Taniec nie służy pięknu – służy przetrwaniu. Aby zrzucić z barków cudze spojrzenia i wyrzuty, zamienić śmiech za plecami w oklaski, nawet jeśli są one nieco krzywe.

Każdy ruch to wyzwanie, każda grymas to protest. Nie potrzeba tu lekcji choreografii ani modnych kursów„wyzwolenia”. Wystarczy zaakceptować swoją małpią naturę i wyzwolić ją w pełni: absurdalnie, głośno, z iskrami od przedniej szyby i mgłą imprez, gdzie platyna mieni się obok banana.

Im bardziej widzowie się śmieją, tym mocniej brzmi ten dziki hymn: niech myślą, że jest pijany. W rzeczywistości jest to trzeźwy sposób, aby przypomnieć światu, że ewolucja może być zabawna, ale i tak nie da się jej zatrzymać.