Opis
Jak rozmowa z samym czasem: odchodzi, drażni duszę i pozostawia puste dłonie. Każdy wers brzmi jak przyznanie się do bezsilności – wydaje się, że wszystko zostało już zaakceptowane, ale serce i tak znajduje sposób, by ponownie się poparzyć.
Tutaj miłość jest jak woda: nie da się jej zatrzymać, ale można się w niej rozpuścić, stać się prądem, rzeką, która i tak przedziera się przez lód. I bez względu na to, jak bardzo przekonujemy samych siebie, że przyzwyczailiśmy się do bólu, każdy poranek przynosi nową porcję palących wspomnień.
Melodia utrzymuje równowagę między ogniem a zimnem, między przyzwyczajeniem do strat a pragnieniem, by jednak nie odpuszczać do końca. To nie głośny krzyk, a ciche tlenie – to właśnie to, od czego iskry w piersi rozpalają się ponownie, nawet jeśli przysięgałeś, że już nigdy więcej.
Słowa i muzyka: Oguzhan Atmaca
Produkcja i aranżacja: Oguzhan Atmaca i Erdinç Kaya
Miksowanie i mastering: Erdinç Kaya
Tekst i tłumaczenie piosenki
— Jeżeli wybrany język nie jest dostępny w filmie, YouTube uruchomi istniejącą ścieżkę napisów lub autogenerację (o ile jest dostępna). Wybór może również zależeć od ustawień użytkownika.
— Jeżeli wyświetlany jest komunikat Film niedostępny, odtworzenie nagrania z tekstem piosenki możliwe jest wyłącznie po otwarciu go w serwisie YouTube.