Inne utwory od Nine Inch Nails
Opis
Delikatny niepokój w dzienniku: oczy coś pamiętają, ale pamięć nie.
Przeszłość porusza się na skraju świadomości, jakby ktoś szeptał:„nie odpuszczaj” – i natychmiast pytał głośno:„A kto w ogóle chce żyć wiecznie?” 🤔
Muzyka jest jak późny telefon – jednocześnie prośba i wyznanie: zatrzymaj się, nie odchodź, mieliśmy tylko czas. Jest w tym delikatność, lekka panika i dziwna nadzieja, że za kolejnym akordem znajdzie się sposób, aby pozostać nieco lepszym niż przedtem.
Piosenka jest jak okno, przez które patrzy się na świt po bezsennej nocy: jest zimno, ale widać ciepło. Trochę ironii wobec wieczności i dużo ciepła dla tych, którzy wciąż trzymają się linii horyzontu. ❤️
Tekst i tłumaczenie piosenki
Do tej piosenki nie dodano jeszcze żadnego tekstu.