Седовласая осень

Jesień znów udaje, że przyszła na krótko – jakby tylko wpadła z wizytą. Ale zawsze towarzyszy jej cały zestaw: mokre buty, lepka tęsknota i dziwna szczerość w rozmowach do rana. Jest jak surowa siostra, która przypomina o wieku i nawykach, z których już dawno trzeba się pozbyć, ale mimo wszystko pozostawia w sercu ciepło. Nawet zmarszczki nie są wrogami, ale przypomnieniem, że dorastanie nie oznacza utraty gustu muzycznego, zamiłowania do miasta i planów na wielkie życie. I w tym paradoksie tkwi całe piękno: odrobina smutku, odrobina elektryzującej energii i nagle rozumiesz – to najżywsza melodia sezonu.