BOLERITO

Wieczorne wyznanie, które brzmi nieco zuchwale, nieco pijacko i zbyt szczerze, by ukrywać je za żartami. Księżyc świeci jak lampka w kuchni, w kieliszku ogrzewa się wino, a słowa przeskakują między prośbą a wyzwaniem:„bésame”.

Nie ma tu obietnic na jutro – tylko ta noc, jej śmiech, włosy, rytm, który popycha do lekkomyślności. Pragnienie bycia blisko brzmi tak natarczywie, że zamienia się w piosenkę-ugodę: jeszcze jeden pocałunek, jeszcze jedna szansa, zanim zadzwoni„ten sam güey”. Powstał taniec na granicy – z upojną lekkością i tęsknotą w jednym oddechu.