Не надо больней мне

Ten utwór jest jak nocna taksówka bez adresu, gdzie zamiast mapy nawigacyjnej mamy złamane serce i sto gramów whisky bez lodu. Są tu obietnice przyjaciółek, że„wszystko minie”, i uparte„przytłoczenie”, które i tak nie pozwala odejść. Muzyka brzmi jak próba tańca wbrew bólowi: gęsia skórka, łzy zmieszane z ogniem i tylko jedna prośba przebija się przez wszystko – nie sprawiaj jeszcze więcej bólu.