infinite source

Scena zawsze wydawała się wieczna, a oklaski – niekończące się. Ale przychodzi chwila, kiedy światła reflektorów stają się cieplejsze na pożegnanie, a kieliszki podnoszą się nie za przyszłość, ale za to, co już udało się przeżyć i zaśpiewać. W tym kruchej„ostatniej chwili” mieszają się tysiące nocy, tysiące marzeń i zmęczone szczęście z tego, że miłość, za którą się podążało, została w końcu zdobyta. Wdech – i ukłon, ostatni, najgłośniejszy. A potem tylko cisza, w której jeszcze długo będzie rozbrzmiewał czyjś głos i drżało w powietrzu obce„brawo”.

reżyser GREATWORK