PLATO

Ten utwór jest jak gwałtowny strumień myśli, w którym każde słowo i rytm zapierają dech w piersiach. Opowiada o tym, jak iść naprzód, nie zważając na przeszkody i trudności, z wytrwałością bohatera filmu akcji. Jest w nim lekka ironia, kiedy wszystko wokół próbuje zasłonić ci drogę, ale ty i tak idziesz dalej, zabierając to, co twoje. Słyszę bicie serc, jak dusza walczy z życiem – nie o medal, ale po prostu po to, aby udowodnić sobie:„Jestem”. Od rytmu rozmowy po wybuchy emocji, ta kompozycja może być poranną kawą lub tłem dla nocnych rozmyślań o tym, że życie nie jest idealnym planem, ale improwizacją. Na tej drodze nie ma znaczenia, co inni myślą o twoich działaniach. Najważniejsze to iść dalej, nie przejmować się, gdy droga wydaje się zbyt brudna lub niebezpieczna. Bo tak jak w filmach: wszystko zawsze kończy się tak, jak powinno.