Hardin

Kiedy wszystko wokół ciebie wydaje się takie ciemne i niejasne, pozostaje tylko czekać. Czekanie na ten właśnie moment, kiedy wszystko się ułoży, kiedy znikną wątpliwości i powróci utracona radość. Utwór jest niczym cichy monolog wewnętrzny, przesiąknięty poszukiwaniem sensu w pustce. Wydaje się, że jest tam wszystko, ale w środku jest tylko pustka i pytanie: „Kiedy to się skończy?” Więc siedzisz i czekasz, modlisz się, mając nadzieję, że wydarzy się coś lepszego. Wszystko to jest jak cicha cisza, zanim coś się zmieni.