Opis
Utwór jest jak nawyk sprawdzania telefonu, wiedząc, że znowu nie ma tam nic ciekawego. A jednak – przesuwasz palcem, wpisujesz kod PIN, serce podchodzi do gardła. Bo czasami miłość to nie motyle w brzuchu, ale siniak w tym samym miejscu, gdzie kiedyś były. Tutaj wszystko brzmi jakby przez dym po wczorajszym dramacie i niedopowiedzianym„porozmawiamy później”. Nuta po nucie – jak kroki po pęknięciach, które same się nie naprawiają. Wydaje się, że uczucia już dawno się wyczerpały, ale z jakiegoś powodu to właśnie o n e t r zy m ają. Bo zn a ny ból to też w i ę ź. Re f r en r an i jak pr a wda, k t órej nikt n i e wy p ow i edział, ale w s zys c y j uż zroz u miel i. I ta k, mo ż e to j e st w ł aśnie te n„up a dek”, ale j ak pięk n ie j e s t toną ć w nim przy ty m b i cie.