LIAR?

Czuję się, jakby ktoś przypadkowo nacisnął przycisk odtwarzania myśli głosowych. Wszystko jest trochę lepkie, trochę żółte, trochę„minione lato”. Na wpół rozłożone„przepraszam”, zapach fioletowej róży i dziwna mieszanka samotności i błogosławieństwa – jakby mimosa nagle postanowiła stać się kaktusem. Ten utwór nie jest historią, ale wewnętrznym dialogiem z echem, które nie milknie. Wpadające w ucho„la-la-la”, jak zgrzytliwa mantra w głowie, kiedy nawet o„miłości” nie chce się już mówić. Bo i tak jest jasne: I feel without you.