(ecco)

Jakby ktoś znalazł starą kasetę z głosem, który już nie brzmi na żywo. Wszystko jest zamglone, na granicy zapomnienia: fragmenty obrazów, frazy, jak odciski palców na szybie. Nic nie krzyczy, ale wszystko boli. Ten utwór jest jak uczucie, które nie pasuje już do teraźniejszości, ale jeszcze nie odeszło. Coś w rodzaju...„było coś między nami”, tylko śpiewane delikatnie, na granicy snu. I pytanie w pętli: will be we sometime together? – jakby wiedząc, że najprawdopodobniej nie.