Pixels

Piosenka jest jak portal do tej samej gry, którą kiedyś włączało się„na pięć minut”, a wychodziło się z niej kilka lat później, bardziej dorosłym. Tylko że teraz zamiast pikseli jest refleksja, zamiast błędów – wspomnienia, a zamiast końca poziomu – świadomość, że„wszystko było naprawdę”. Nie ma tu wyraźnej granicy między światem na ekranie a tym, co w sercu. Bo w obu przypadkach byli przyjaciele, czaty do białego rana, smoki (różnych form) i poczucie, że razem można wszystko. Nawet latać, jeśli tylko trochę się rozpędzisz. Utwór jakby przypomina: dorastanie to nie reset. To ulepszenie. A zapisy są nadal gdzieś tutaj, w pamięci. Albo w playliście.