You Are My Lady

Gdyby uczucia można było przelać na tekst bez gramatyki i logiki, powstałby mniej więcej taki utwór. Tutaj wszystko jest szczere, bez filtrów:„kocham”,„potrzebuję”,„jesteś moja”,„jesteś wszystkim”. Słów jest dużo, powtórzeń jeszcze więcej, ale na tym polega urok – jak zakochany, który nie może się zatrzymać i po raz siódmy szepcze, że obok niej jest sens, powietrze i ogólnie powód, żeby wstawać rano. To wyznanie, które nie ma jasnej struktury, ale ma rytm serca. Czasami po angielsku, czasami po hiszpańsku, czasami po prostu w formie„wo oh” – ale i tak wszystko jest zrozumiałe. Nie ma tu filozofii, tylko stan: oczy w oczy, dłoń w dłoni i muzyka, która nie pyta, tylko stwierdza: jesteś moją radością, moim„wszystkim” i jeszcze odrobiną więcej.