Ora che non ho più te

Kiedy serce hamuje na czerwonym, a dusza wciąż wciska gaz. Jakby ktoś wypadł z trasy uczuć i teraz pędził nocną autostradą, szukając w tylnym lusterku nie odbicia człowieka. Miasto gasi światła, żeby nie przeszkadzać ostatniemu tańcowi dwóch cieni, które od dawna nie są razem, ale wciąż poruszają się w tym samym rytmie. Muzyka się kończy, ale ciało bezwładnie kontynuuje ruch tam, gdzie pamięć pachnie benzyną i wolnością. Miłość jest tu jak miraż w asfalcie: prawie dotykasz ręką, ale palce ślizgają się po powietrzu. I tylko prędkość ratuje przed całkowitym zatrzymaniem.