La musica non c'è

Kiedy uczucia utkną gdzieś między wdechem a słowem, ciało zaczyna mówić samo. Tańcem, dreszczem, tym dziwnym żarem, który nie pozwala zasnąć nawet w ciemności. Wszystko wokół staje się trochę zbyt jasne, zbyt żywe, jakby ktoś zapomniał przykręcić światło do minimum. I pośród tego przegrzania rodzi się to właśnie „z tobą” – proste, ale jedyne, dla czego w ogóle warto zostać. Muzyka jakby się rozpuściła, ale rytm pozostał w środku. W brzuchu, gdzie mieszka ta uparta „szkoła tańca”, która nie czeka na partytury, po prostu porusza się w zgodzie z cudzym oddechem. Miłość nie polega tu na wyznaniach, ale na tym momencie, kiedy cisza brzmi głośniej niż jakakolwiek melodia.