BOOST

Jakby silnik uruchomił się tuż pod skórą, ryczy, wibruje, wzywa do przodu. Świat wokół traci kontury, pozostaje tylko szum w uszach i smak hazardu na języku. Każda linijka jak zastrzyk adrenaliny, jakby ktoś nacisnął przycisk „przyspieszenie” i za późno już hamować. Wszystko na maksa: marzenia, wątpliwości, pewność siebie. Nawet błędy brzmią tu jak zwycięstwa. Dźwięk uderza w pierś, a nie w uszy, głośno, brudno, pięknie. Nie ma w nim ani krzty strachu, za to dużo ognia i pewnego siebie szaleństwa. To nie tylko rytm, to stan, kiedy cały świat staje się torem, a jedyną zasadą jest nie puszczać gazu.