ดาวตก (Wish) [feat. Z9]

Wydaje się, że sam wszechświat wstrzymał oddech – gwiazdy spadają jedna po drugiej, a każde życzenie wciąż brzmi tak samo: „wróć”. Niebo opustoszało, ale serce nie. Ono wciąż spiera się z rozumem, jakby nie słyszało wiadomości o rozstaniu. Wiatr przynosi strzępy starych obietnic, a nawet cisza zna na pamięć imię, którego nie odważają się wypowiedzieć na głos. Łzy stają się jedynym towarzyszem nocy i wystarczyłyby, by zapalić nowe gwiazdy. Wszystko, co pozostało, to nawyk czekania, jakby od cierpliwości zależała magia powrotu. W tym smutku jest coś prawie pięknego: miękkie światło latarni, zapach deszczu i nadzieja, która uparcie się nie poddaje, choć dawno powinna już zasnąć.