YOGURCITO

Pachnie zakazaną przyjemnością i łóżkiem, w którym nie pozostał ani cień niewinności. Wszystko przesiąknięte jest żarem, zuchwałością i tym szczególnym rodzajem pewności siebie, który pojawia się tylko u tych, którzy dokładnie wiedzą, czego chcą – i jak to zdobyć. Muzyka płynie jak pot na skórze: lepka, słodka, nie dająca się oderwać. Słowa to nie wyznania, a gra na granicy między pasją a wyzwaniem. Wszystko jest aż do bólu oczywiste, ale nie wulgarnie, ponieważ w każdym ruchu czuć zapał myśliwego, a nie przypadek. Takiego rytmu nie słucha się na wpół uchem – on jest przeżywany ciałem, aż do dreszczy w palcach i krótkich oddechów między zwrotkami.