Aku, Kamu Dan Samudra

Morze zawsze wie, kiedy ktoś tęskni. Szumi nieco głośniej, jakby wołało po imieniu, i gładzi piasek falami, jak starą koszulę, której nie można wyrzucić. Gdzieś na horyzoncie - obietnica powrotu, nawet jeśli wiatr szepcze, że burza przed nami. Ale czy można się bać, jeśli obok jest ta sama wiara – nie głośna, nie patetyczna, ale cicha, ciepła, jak dłoń na plecach w trudny dzień. W tej piosence słońce nie tylko świeci – ono się uśmiecha. Zmęczenie rozpuszcza się w słonym powietrzu, a nadzieja nagle okazuje się uparta jak morska piana – ilekroć ją spłukujesz, ona znów powraca. Wszystko jest proste: między burzą a spokojem zawsze jest miejsce na taniec, śmiech i tę miłość, która nie męczy się, nawet gdy cały świat decyduje się odpocząć.