Champagne Supernova

Pachnie młodością, która nie zna miary i logiki, ale potrafi gubić rachunek czasu. Wszyscy są trochę dziwni, lekko pijani własnymi marzeniami i cudzym śmiechem, jakby świat zatrzymał się na wdechu i zapomniał wydać oddech. Echa korytarzy, przeciągające się rozmowy o wieczności i poczucie, że przed nami tylko lepsze, tylko że na razie utknęło w korku. Powietrze drży z oczekiwania, a myśli są jak bąbelki szampana: lekkie, zuchwałe, trochę bezsensowne. Każdy jest przekonany, że zdąży wszystko pokochać, zbuntować się, zmienić świat, kogoś uratować, a potem jeszcze posiedzieć do świtu, dyskutując, dlaczego niebo jest dziś takie głębokie. I nawet kiedy coś ważnego upada, wydaje się, że to tylko część czyjegoś wielkiego, pięknego snu. Reżyser: Nigel Dick