Я хочу каждый твой атом

Jakby uderzenie prądu natychmiast, aż do dreszczy. Wszystko spala się w adrenalinie, gdzie pasja zamienia się w chaos, a zdrowy rozsądek wychodzi na papierosa. On niby chciał tylko nocy, ale wleciał na orbitę, z której nie ma ucieczki. W każdym słowie szaleństwo, w każdym akordzie zuchwałość, jakby serce postanowiło zagrać w rosyjską ruletkę z miłością. Huk bije w pierś jak puls po cudzym spojrzeniu. Wszystko jest przesadzone: zapach, ruchy, cienie na skórze. Przed tym upałem nie chroni nawet cynizm, bo tu grzech staje się nagrodą, a uzależnienie brzmi jak komplement. W końcu trzeba przyznać jedno: nie każda burza niszczy. Niektórzy po prostu przypominają, że żyje.