Take Your Time

Głęboki bas jakby oddychał prosto w kark – gorąco, lepko, jakby klimatyzacja poddała się latu. Powietrze jest elektryczne, a nawet cisza między bitami pachnie skórą i światłem neonowych reklam. Tutaj nikt się nie spieszy, wszyscy już dawno wiedzą, jak skończy się ta powolna gra w przybliżenia. Głosy przeplatają się jak dotknięcia – leniwie, pewnie, z tym samym „wiem, czego chcesz”. Wszystko inne się rozpuszcza: rozmowy, wątpliwości, nawet czas robi kilka kroków w tył, żeby nie przeszkadzać. Po prostu rytm, ciepło i odrobina bezczelnej przyjemności z bycia zrozumiałym bez słów.