Зипка

Asfalt wibruje pod wpływem basów, jakby samo miasto postanowiło nawiązać kontakt. Powietrze jest gęste od benzyny i młodości – tej, gdzie prędkość jest ważniejsza od zasad, a „nike'owska bluza” służy jako zbroja przed światem. Tu nie chodzi o glamour i lifestyle, ale o tę rzeczywistość, gdzie każdy ma swoją trasę i swoją Priora pod oknami. Wszystko brzmi jak kronika dzielnicy, zapisana na bicie zamiast na papierze: trochę chaosu, trochę dumy i mnóstwo ruchu naprzód. Między wierszami – zapach gumy, odblaski świateł i uczucie, że życie trzyma się na gumce od pieniędzy i wierze, że się uda.