Broken Hearted

Jest coś magicznego w tym momencie, kiedy niebo dopiero zaczyna się rozjaśniać, a powietrze jakby napełnia się nowym sensem. Niby jeszcze nic się nie zmieniło – po prostu nadchodzi poranek, ale gdzieś głęboko w środku już rozprostowują się skrzydła. Wszystko, co wydawało się końcem, nagle zamienia się w przerwę przed początkiem. W tej piosence nie brzmi rozpacz, a łagodne uparte dążenie. Takie, kiedy serce pęka w szwach, ale ręce wciąż trzymają. Kiedy nawet najdłuższa noc nie może odwołać wschodu słońca. I głos jakby szepcze – nie bohatersko, nie głośno – po prostu „trzymaj się”. Bo światło już nadchodzi, a ból powoli topnieje, jak lód pod słońcem.