Gevangenis

Poniedziałek dopiero się zaczął, a już mam wrażenie, jakby ktoś wydał dożywocie – bez prawa do weekendu. Dni robocze ciągną się jak wyrok za drobne chuligaństwo, wbrew własnej woli. Ale gdzieś z przodu majaczy piątek – dzień wielkiej ucieczki. Tam wszystko jest inne: zimne piwo zamiast krat, bar zamiast celi, a przyjaciele – tacy sami „wyzwoleni”, tylko na kilka godzin. A potem nagle niedziela i znowu drzwi się zamykają. Ale niech tak będzie. Dla tego krótkiego uczucia wolności warto przeżyć cały tydzień pracy. Przecież nawet najwzorowiej zachowujący się więzień powinien mieć swój plan ucieczki.