Таро

Miłość to tu nie tylko uczucie – raczej hazardowa gra z losem, gdzie karty spadają nie według zasad, ale z natchnienia. Wszystko kręci się między nocnymi oknami, winem i zapachem skóry, gdzie każdy oddech to jak nowy układ. Wydaje się, że szanse są małe, ale chce się wierzyć, że tarot nie oszuka i wypadnie nie kolejna iluzja, tylko coś prawdziwego. W tej piosence wszystko jest trochę nieludzko piękne: niebo maluje gwiazdy, śmiech brzmi jak melodia, a serce - jakby specjalnie stworzone, by wciąż i wciąż się mylić. Ale i w tym błędzie jest coś słusznego – jakby świat pozwalał sobie na odrobinę utonąć w chemii między dwojgiem ludzi, nie żądając niczego w zamian.